Het kan vriezen en het kan dooien
Het meeste plezier uit werken als huisarts in de spoedzorg haalt Roy uit de dynamiek. ‘Het kan vriezen en het kan dooien. Zowel in drukte als in de diversiteit in klachten die in alle mate van ernst voorbij komen.’ Vooral nachtdiensten vindt Roy speciaal. ‘In de nacht zien we vaak andere hulpvragen en vooral visites rijden in de nacht maakt het speciaal. Het heeft een bijzondere sfeer.’
Elk jaar 100.000 keer gebeld
Naast de nachtdiensten, vindt Roy de samenwerking met triagisten bijzonder: ‘Triagisten zijn een hele belangrijke schakel in de huisartsenspoedzorg. Zij zijn de poortwachter. Er wordt jaarlijks ruim 100.000 keer contact opgenomen met de huisartsenspoedpost, zij moeten met telefonische triage inschatten wie op dat moment wel of geen hulp van de huisartsenspoedzorg nodig heeft.’
‘Je ontmoet mensen uit alle rangen en standen’
Roy stelt dat flexibiliteit, communicatievaardigheden, snel kunnen schakelen én stressbestendigheid de belangrijkste eigenschappen van een triagist zijn. ‘Je ontmoet mensen uit alle rangen en standen, waar je mee moet afstemmen, zowel met patiënten als met zorgprofessionals, zoals ambulancedienst, GGZ, de spoedeisende hulp van het ziekenhuis en de thuiszorg.’ Roy voegt daaraan toe: ‘Als je met een telefonisch afstemming bezig bent, moet je dit soms even stoppen om een spoedlijn op te nemen. Dan schakel je uit het ene gesprek, en weer terug naar het andere gesprek. Dat vergt concentratie en discipline.’
De triagist vertaalt de hulpvraag
Het belangrijkste aspect van de samenwerking tussen huisarts en triagisten ligt volgens de ervaren huisarts in het vertalen van de hulpvraag van de patiënt. ‘De triagist vertaalt de hulpvraag en het verhaal van de patiënt naar een triage. Er wordt onder druk een zo goed mogelijk beeld geschetst voor de huisarts, zodat er een goed oordeel en besluit kan worden genomen voor dat moment.’
Onderbuikgevoel
Het meest bijzondere aspect aan triagisten vindt Roy het ‘pluis-of-niet-pluis-gevoel’, oftewel het onderbuikgevoel voor telefoongesprekken. ‘Zij kunnen op bepaalde momenten met dit pluis of niet-pluis gevoel een doorslaggevende rol spelen voor de patiënt. Zeker bij het niet-pluis gevoel. Dan is er iets ongrijpbaars in het contact wat dit gevoel triggert en waarop zij adviseren de urgentie te verhogen, dus met meer spoed te oordelen dan het systeem zegt. En als dat zo blijkt, kun je een gevoel van gepaste trots hebben voor die collega.’
Ook een baan als triagist?
We maken graag kennis met je.