'Ik neem onze waarden steeds mee in mijn professionele denken.'
Om te zeggen dat Sandra was voorbestemd om arts te worden, is een understatement. Ga maar na; zowel haar beide ouders, broer, meerdere ooms, neven en nichten zijn actief in de zorg. 'Voor mij was het ook al snel duidelijk dat ik arts wilde worden. Om iets voor mensen te kunnen betekenen en ze beter te maken. In de opleiding tot kaderarts COPD heb ik mijn kennis heel specifiek kunnen verdiepen, maar ook organisatorisch het nodige opgestoken. Je leert er projecten opzetten, lesgeven en past die kennis gelijk toe.'
Drive
Haar continue drive tot kennisverdieping illustreert Sandra aan de hand van een anekdote. ‘Met een groep artsen waar ik de kaderartsopleiding mee volgde, ben ik mijn collega Jacob van Dijke gaan opzoeken in Davos. Daar werkte hij een half jaar in hét astmarevalidatiecentrum van Nederland, dat weliswaar gevestigd is in Zwitserland, maar echt Nederlands is. Dat zegt iets over mijn relatie tot de inhoud van mijn vak, en over de band die we onderling hebben. Als kaderartsen, vanuit de opleiding, maar ook met Jacob als collega.’ Sandra volgt de ontwikkelingen in haar vakgebied op de voet, nationaal en internationaal. ‘Daarom zetten we bijvoorbeeld veel in op het gebruik van de zogenaamde ‘treatable traits’. Dat is een waardevolle internationale persoonsgerichte methode. Hierover geven we scholingen, en hebben we recent een podcast gemaakt. Daarnaast maak ik me zorgen over de luchtkwaliteit die steeds verder verslechtert, wat het leven voor astma- en COPD-patiënten moeilijker maakt. En over klimaatverandering, die kan bijdragen aan de klachten. Vorig jaar regende het in het pollenseizoen bijvoorbeeld nauwelijks. Dat leverde veel klachten op.’
VIP-live
Als kaderarts ontzorgt ze huisartsen niet alleen via kennisoverdracht. ‘Het zit ook in andere dingen, zoals bijvoorbeeld het gemakkelijk beschikbaar maken en regionaal aanpassen van de Stoptober-informatie zoals wachtkamerfilmpjes of nieuwsberichten. VIP-live is een ander voorbeeld. Huisartsen kunnen me zo direct consulteren. Daarnaast heb ik eerder in de psychiatrie gewerkt. Die kennis verwerk ik dan in een e-learning over stoppen met roken.’ Sandra is op haar plek bij Onze Huisartsen. ‘Ik vind het een fijne organisatie en leg onze gedeelde waarden steeds langs mijn eigen werk. Als het gaat om groepskracht bijvoorbeeld. Die kunnen we ondernemend benutten om goedkoper spirometers in te kunnen kopen. En de treatable traits-aanpak, de focus op behandelbare kenmerken bij COPD en astma, sluit weer mooi aan bij de beweging naar persoonsgerichte zorg waar Onze Huisartsen voor staat. Het is lastig om onze vijf waarden los van elkaar te zien, maar ik neem ze steeds mee in mijn professionele denken.’
Samenwerking
Ook de samenwerking tussen de eerste en tweede lijn houdt Sandra bezig. ‘Hoe kunnen we die verbeteren, bijvoorbeeld met paramedici en ziekenhuizen? Een van de resultaten van de huidige samenwerking is dat er regionale samenwerkingsafspraken zijn gemaakt. We bieden paramedici een platform zodat ze zich kunnen profileren en huisartsen weten welke fysiotherapeut gespecialiseerd is in COPD en dit zo makkelijk kan toevoegen aan de behandeling.’ Sandra denkt even na over de vraag wat ze Onze Huisartsen en de zorg toewenst de komende vijf jaar. ‘Uiteindelijk toch dat we nog intensiever samenwerken met apotheken, paramedici en specialisten in het ziekenhuis. Dat we als een geheel zorg leveren. Meer dan wat we nu al doen. En dat de zorg nieuwe wetenschappelijke inzichten krijgt en zo nascholingen steeds verder kunnen verdiepen.’
Het verschil maken
Iets waar niet iedereen direct aan denkt bij astma, is het milieu. Sandra: ‘Toch zijn we daar veel mee bezig. Mooi voorbeeld is het veranderende denken over het gebruik van dosisaërosolen. Voorheen was dat gebruik vanzelfsprekend. Inmiddels weten we dat het meer broeikasgassen verspreidt dan gedacht en zo schadelijk is voor het milieu. Op het moment dat wij het gebruik van andere middelen dan, indien mogelijk, promoten in het formularium, kun je als arts zelfs voor het milieu een verschil maken. Geef een patiënt een ander middel, als het kan.’